به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست به نقل از افکار خبر، مسعود باقرزاده کریمی با بیان این مطلب تصریح کرد: از روزگار گذشته و طی دهه‌ها تاکنون بیشتر فاضلاب خانه‌ها وارد چاه‌ها شده و متأسفانه اکنون آبرفت تهران از وجود این فاضلاب‌ها کاملا اشباع شده است.
به گفته وی، آبرفت تهران دارای عمق فراوانی بوده که به‌دلیل ورود بی‌رویه فاضلاب‌ها به آن، اکنون شاهد حجم عظیمی از آلودگی‌های فاضلاب به این آبرفت هستیم و برخی سفره‌های زیرزمینی نیز از این مواد اشباع شده و به حدی رسیده‌اند که کارایی خود را از دست داده و به‌اصطلاح فاضلاب‌ها را پس می‌زنند و در بعضی مناطق پایتخت، فاضلاب‌های پس زده شده و آبهای سالم و غیرسالم با یکدیگر مخلوط می‌شوند.
این کارشناس حفاظت محیط‌زیست گفت: متأسفانه در بعضی مناطق فاضلاب‌ها به آب‌ها و سفره‌های زیرزمینی نیز نفوذ کرده‌اند و به‌علت قرارگیری جنوب تهران در گودترین نقطه پایتخت شاهد وضعیت اسفناک فعلی هستیم. وی با تأکید بر اینکه اگر نسبت به مسئله فاضلاب‌ها و نفوذ آن به سفره‌های زیرزمینی توجه نشود در آینده با مشکلات جدی در این زمینه مواجه خواهیم شد، یادآورشد: یکی از اقداماتی که دولت باید نسبت به آن توجه جدی داشته باشد، تکمیل هرچه سریع‌تر شبکه فاضلاب شهری است.
باقرزاده کریمی ادامه داد: یکی از اقدامات فوری برای تصفیه فاضلاب‌ها و جلوگیری از ورود آنها به زمین‌های کشاورزی جنوب تهران و ورامین، ایجاد تالاب‌های مصنوعی است زیرا در تالاب‌ها می‌توان بذر نی کاشت و این گیاه قابلیت پاکسازی و تصفیه آبهای آلوده را دارد و از آبهای خروجی آن می‌توان زمین‌های کشاورزی را آبیاری کرد. با استفاده از این شیوه و به طریق بیولوژیکی می‌توان آب‌ها را تصفیه کرد و مورد استفاده زمین‌های کشاورزی و سبزیکاری قرار داد. وی درباره مدت زمان اجرای این طرح توضیح داد: ایجاد تالاب کار سخت و هزینه‌بری نیست بلکه اگر امسال اراده کنیم در کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌توان تالاب مصنوعی ایجاد کرد و بذر نی در آن کاشت و همزمان با رشد این گیاه از سوی دیگر آب عاری از آلودگی تحویل گرفت. این پیشنهاد را چندی پیش به سازمان آب منطقه‌ای ارائه کردم اما از آن استقبال نشد.
وی گفت: یکی دیگر از راه‌ها برای جلوگیری از ورود آلودگی به آبهای زیرزمینی به‌عنوان منابع مهم آب شرب، حفاظت از آبهای سالم موجود در قالب سیلاب‌هاست زیرا آب‌ها در ابتدا سالم هستند و پس از طی مسافتی با آلودگی‌ها برخورد کرده و آبهای سالم که قابلیت تصفیه و شرب دارند در طول مسیر حرکت خود به‌شدت آلوده و غیرقابل استفاده می‌شوند.
باقرزاده کریمی عنوان کرد: با ایجاد دریاچه‌های کوچک و بزرگ مصنوعی بخشی از آب سیلاب‌ها را می‌توان به آنها هدایت کرد و از خروجی آنها برای آبیاری مزارع و... استفاده کرد.
